ابوالحسن احمد بن بويه، معروف به مُعزُّالدوله ديلمي يكي از سه برادر آل‏بويه بود كه در سال 334 ق بغداد را فتح كرد و "المُستَكفي" خليفه‏ي عباسي را به اطاعت خود درآورد. مردم در دوره‏ي اين خليفه، وضع ناگواري داشتند و از طرف دستگاهِ حكومت، مورد تعدي و ستم قرار مي‏گرفتند. ولي در زمان فرمانروايي بيست و دو ساله‏ي معزالدوله، اين وضعيت بهبود يافت، زيرا او به امور فرهنگي و ادبي اهتمام داشت و زمينه را براي پرورش دانشمندان فراهم مي‏ساخت. علاوه بر اين، معارف و علوم اهل بيت پيامبر - عليهم السلام - در عصر معزالدوله، رواج يافت.